Jon Ibala

Helmuga finkorik gabeko elementuak eta formak garatuz definitzen da, oraindik existitzen ez den istorio baten zatiak bezala. Bere lanak magia eta egunerokotasunaren arteko elkarrizketa sortzen du, modu honetan ordenaren eta kaosaren, errealitatearen eta magiaren arteko tentsioak konponduz, jolas hau bere figurazioa osatzen duen tresna izanik.
Pinturak bere bitarteko nagusia izaten jarraitzen duen arren, bere mugak zabaltzen ditu zeramikaren, ready-madearen eta bere obraren aukera narratiboak zabaltzen dituzten beste material batzuen bidez.