Walter Tuzzeo ikusita nuen ezagutu nuen eguna baino lehen. Egun batean kontzertu bat genuen, eta nire lehengusina gu ikustera etorri zen, geroxeago bere senarra izango zenarekin. Arazo teknikoak izan genituen soinu-ekipoarekin, eta lehengusinaren lagunak laguntza eskaini zigun. Orduan pentsatu nuen, “nora doa tipo hau?”, eta era adeitsuan bidali nuen, egoera kontrolatuta genuela esanez. A ze astakeria! Walter Tuzzeo egun hartan ezagutu izan banu, kontzertuan soinu bikaina izateaz gain, ez genukeen anplifikadoreak matxuratuta geneuzkala joko.
1999an, Walterrek Mussomeli (Sizilia) utzi zuen, bere jaioterria, musikarekiko zuen grina zela eta, soinu-teknikari gisa trebatzeko eta Milanen karrera profesionala egiteko. Ikasketak amaitu zituenean, ADCn (Zinemako Bikoizketen Kooperatiba) lan egin zuen urtetan, Italiako eta nazioarteko filmen bikoizketak egiten, bai eta lankidetzan Mediaset eta Sky bezalako ikus-entzunezko enpresekin ere. Bere berezko musika-gaitasunari esker, hainbat filmetan parte hartu zuen soinu-banda jartzen. Urte askoan No´hma antzokian eta Milango Artika estudioan soinu-teknikari aritu ondoren, 2009an, etengabe ikasteko grinak eta espezializatzeko motibazioak (are gehiago) New Yorkera bidaiatzera eraman zuten, nazioarteko ateak irekiko zizkion etorkizun baten bila. Baina han, patuaren kapritxoak, Eibarko emakume bat ezagutu zuen, eta Milan utzi eta Eibarren bizitzen jarri ziren 2011n. Iritsi eta gutxira, zuzeneko emanaldiak sonorizatzen hasi zen Eibarko Coliseoan eta beste herri batzuetako antzokietan (Durango, Bilbo, Iruña…) bai eta kanpoko ikuskizunetan ere. Bere azken lana martxoaren 16an egin zuen Bilbon, Bizkaia Big Banden kontzertu bat sonorizatzen. Zoritxarrez, bi egun geroago, 2024ko martxoaren 18an, Walterren argia itzali egin zen. Orain, haren eragina eta irakaskuntza inspiratzaileak legatu markatuak dira.
2013. urtean, Walterrek AMJEren (Eibarko Musikari Gazteen Elkartea) grabazio-estudioaren ardura hartu zuen Legarren, eta gaur egun elkarteko lehendakaria zen. Javi Melladorekin eta haren laguntza ordainezinarekin, estudioaren erreforma integrala egin ondoren, bai egiturari bai ekipamenduari dagokionez, 2014. urtean LegarRec martxan jarri zuen. Ospe handiko beste estudio batzuen pareko profesionaltasun-maila teknikoa du LegarRec-ek, eta bertatik musika-mota eta -genero guztietako bandak eta bakarlariak igaro dira, bai ibilbide luzea eta merkatuan diskoak dituzten taldeak, bai grabazio-estudio bat lehenbizikoz erabiltzen zutenak. Gauzak ondo egiteko zuen gustu bikainari eta musikaz zuen ezagutza sakonari esker, Walter gai zen musikari bakoitzarengandik onena ateratzeko eta emaitzarik onena lortzeko, betiere gauzak errazten zituen eta denak eroso sentiarazten zituen giro atseginean. Benetako magia sortzen zuen. Haren eskuetatik igaro diren musikarien artean hauek daude, besteak beste: Eibarko Koro Gaztea, Trío Medianoche, The Vartools, Mirari, The Rockos, Norman, Euskelga, Kvalvika, Norte Flamenco, A Tuti Plain, Mikel Urkola, Pit, Ustekabe, Aereoscremer, Cerebral Effusion, Jasan eta Judas Argarate
Sektoreko lankideen artean soinu-teknikari ezaguna izateaz gain, Walter musikari polifazetikoa zen. Baxu-jotzaile bertutetsua zen, eta trebezia izugarria zuen gitarra, pianoa, harmonika, bateria… eta soinua atera zitekeen beste edozein tresna edo aparatu jotzeko. The Vartools taldeko teklatu-jolea zen, eta, baxu-jotzaile aritu zen Eibarren bizi izandako garaian hainbat unetan Seafoid, Euskelga, EH Sukarra, Rumbo Paraíso, Markos Untzeta eta beste talde batzuekin ere. Gainera, noizean behin kolaborazioak egiten zituen beste musikari batzuen disko eta kontzertuetan.
Walterrek uzten digun arrastoa ez dago bere talentu profesional eta musikalarekin bakarrik lotuta. Walter bere ontasunagatik, adeitasunagatik, poztasunagatik, hurkoarekiko errespetuagatik, apaltasunagatik eta hura ezagutzeko pribilegioa izan genuen pertsonen bizitzetan bete-betean sartzeagatik da eta izango da gogoan. Siziliar eibartarra beti zegoen prest guztientzat, eta trukean ezer espero gabe, besteei laguntzen zien.
Bitxia da, baina oso ondo gogoratzen ditut elkarrekin egon ginen azken aldian harekin gozatu nuen une oro eta elkarrizketa-esaldi bakoitza (badakit jende askori gertatu zaiola). Hain zuzen, Walterrekin izan ohi ziren hitzaldi luze horietako batean, non denbora gelditu egiten baitzen. Oraindik ere entzuten ditut bere hitzak nire buruan, azentu siziliar gozo harekin. Agur esatean elkarri eman genion besarkada estua ere gogoan dut, beti egiten genuen bezala. Ai, azkena izan ez balitz!
Gaur, atzera begira, ziurta dezaket ezen Walter lehen aldiz ikusi nuen egun hartan ezagutu ez nuen arren oparia izan zela geroago egitea. Egun hartan, nahiz eta ezagutu ez, bera zen bezalakoa agertu zen: altruista, musikari, profesional, haren bidaide banaezinaren konplize. Hura ezagutzeko zortea izan zutenek ederki asko dakite zertaz ari naizen, baina balio dezatela lerro hauek harekin topo egiteko aukera izan ez zutenentzat Walter Tuzzeo ezagutu zuten eguna izan dadin.
Jon Vazquez
© 2024 – Eibarko Udala Eskubide guztiak erreserbatuta
